Kruger

8 augustus 2018

Vandaag een prachtige tocht door het Krugerpark gemaakt. We zijn naar het zuiden afgezakt, om morgen makkelijker de afstand naar Swaziland te overbruggen. Maar eerst de gamedrive van gisteren.

Om 14.00 uur werden we opgehaald. De hele ochtend na de wandelsafari hebben we lekker rustig doorgebracht: soms lekker even slapen, de ander zakte onderuit met een boek. Na de lunch werden we opgepikt met een busje, die ons naar het vertrekpunt van de safari bracht. Met een open auto reden we de bush in, in spanning afwachten wat we te zien zouden krijgen. Het is heel leuk om de omgeving af te speuren, ontdekkend of er een speurneus in je schuilt of dat je altijd net te laat bent en een ander je attendeert op een beest. Er rijden heel wat auto’s rond in het park, allemaal op zoek naar de mooiste dieren die hier rondlopen. Onze gids heeft arendsogen, want plotseling stopt de auto en heeft hij 3 leeuwen gespot. Gelukkig is de gids ondeugend, en rijdt hij het officiële pad af om ons dichter bij de leeuwen te brengen. Drie leeuwinnen liggen heerlijk lui in het gras, maar wat zijn ze majestueus. Een leeuwin licht op haar rug te slapen en heeft niet door dat wij haar bewonderen; de andere twee zien ons wel, maar accepteren dat wij in hun habitat komen. Maar pas op: 1 beweging die zij niet op prijs stellen en je hangt. Ze hebben alle controle over de situatie en zo hoort het ook. Zij zijn hier de baas en wij mogen blij zijn dat wij zo dichtbij mogen komen. De gids draait de auto nog zo dat wij de leeuwinnen goed in hun gezicht kunnen kijken. En als zo’n leeuwin je aankijkt dan voel je je echt heel klein: de natuur is oppermachtig en de mens is klein, al denken wij vaak dat het andersom is. Nou, dus echt niet!

Terug op de weg komt de melding dat er cheeta’s zijn gespot en gaan wij die kant op. Maar halverwege krijgt de gids door dat er een luipaard gezien is en draait de auto om en gaat op weg naar de plek waar de luipaard is gespot. Een heleboel auto’s zijn op zoek naar dit majestueuze dier, en alle gidsen staan met elkaar in verbinding. Helaas lukt het ons niet om een glimp op te vangen. We zien nog wel 2 hele grote olifanten: 2 mannetjes waarvan de oudste ongeveer 40 jaar wordt geschat. En wat is dat een kolos!!!!

De rest van de tijd rijden we door het park om toch nog een glimp te kunnen opvangen van de luipaard, maar helaas. Wel zien we nog een Afrikaanse slangenarend in een boom en een wild zwijn, Bumba, die ons angstig in de gaten hield en schuchter de weg oversteekt. Om ongeveer 17.00 uur is het tijd om onze meegenomen drankjes te nuttigen. Bier in de Afrikaanse bush: een belevenis apart.

In het donker brengt onze gids ons weer veilig bij de lodge waar om 20.00 uur het diner klaar staat bij het kampvuur. Wat mij betreft krijgt deze lodge een Michellin ster: wat een geweldig lekker eten en wat een sfeer weten ze te creëren: heel ongedwongen heb je het idee dat je de belangrijkste persoon bent op deze aarde.

Na een vrij korte nacht gaat om half 6 de wekker, en dat is vroeg hoor! Maar om de route door het Krugerpark op een relaxte manier te doen, is het noodzakelijk dat we vroeg op pad gaan. Na een bak koffie, uitchecken en gedag zeggen, gaan we op pad. Het eerste gedeelte gaat over een zandpad en zitten je nieren achter je schouderbladen, maar daarna is het een goede weg naar de toegangspoort van het Krugerpark. Daar aangekomen moet eerst een boel papierwerk worden afgewikkeld, maar na alle officiële handelingen gaan we naar binnen. De hele dag is prachtig: wat zien we veel dieren!! De wegen in het Krugerpark zijn geasfalteerd dus prima te rijden. Je mag 50 kilometer per uur en er is radarcontrole, dus we wachten nog even de bekeuringen af: die zien we thuis wel.

Als eerste denken we een buffel te herkennen, maar die staat erg ver weg dus we weten nog steeds niet of het een echte is of niet. Later zien we er nog 1 die onze kant op komt, maar als die dichterbij komt, blijkt het toch een gnoe te zijn. Ook mooi hoor, maar de buffel is er 1 van de Big 5 en die hopen we toch allemaal te spotten. We doen in ieder geval maar of dat het eerste dier een buffel is, dan hebben we die alvast gezien. Hij is in ieder geval ontzettend groot, dat zien we zeker wel, dus de kans is groot dat het een echte buffel is geweest.

Op een gegeven moment zien we veel auto’s op 1 plek stoppen en snel gaan wij ernaartoe. Bij een beekje staan een heleboel impala’s gezamenlijk met de zebra’s. Heel voorzichtig gaan de impala’s richting het water om te drinken, maar dat doen ze heel voorzichtig. In het water kunnen krokodillen huizen en die grijpen met gemak een impala. Op de kant ligt een krokodil zich op te warmen in de zon, en met een verrekijker kunnen we zijn indrukwekkende tanden zien. Ook z’n schubben zijn goed te zien met een kijker. Hij verroert zich niet en laat zich opwarmen door de zon die steeds warmer wordt. Plotseling zien we leeuwen aan de overkant! Welpjes met hun moeders, en pa leeuw ligt heerlijk rustig vlakbij de troep. En wat blijkt: er komen wel 10 welpjes aangelopen en alhoewel het op vrij grote afstand is dat we ze zien, is het indrukwekkend. Dan komt er een andere mannetjesleeuw aangelopen en hij laat zich vallen in het gras om verder te rusten. Prachtig om te zien en van afstand voel je je klein. Mooi om de mannetjes te zien met hun manen en mooi te zien hoe zij zich in het gras laten neerploffen. De vrouwtjes lopen heen en weer met hun welpjes en laten zich dan weer in het gras vallen om zich te goed te doen aan de zonnestralen en zodoende energie op te doen voor de komende jacht.

Verderop staan weer auto’s stil en daar kunnen we een prachtige roofvogel op een tak zitten die zich te goed doet aan een net gevangen prooi. De veren vliegen in de rondte en hij plukt de arme prooi helemaal kaal. De poten zijn gigantisch en zijn kop is mega. Het is waarschijnlijk een arend, maar we zijn er nog niet helemaal uit welke vogel het precies is. Maar prachtig is het wel om te zien hoe de vogel zijn prooi kaal plukt en de lekkere hapjes naar binnen werkt. Dan vliegt hij weg en zijn spanwijdte doet je sidderen.

Je kunt uren in het Krugerpark rondrijden en je kijkt je ogen uit. Het Krugerpark is zo groot als half Nederland, dus je kunt je voorstellen dat het reikt zover je kunt zien. Er leven ongeveer 20.000 olifanten in het Krugerpark en iedere olifant eet 350 kilo per dag dus je kunt je voorstellen dat er veel schade wordt aangericht als er teveel olifanten zijn. De gids bij de wandelsafari vertelde trouwens, terwijl wij bij een termietenheuvel stonden, dat een koningin van de termieten 30.000 eieren per dag legt en 50 jaar oud kan worden. Ten tijde dat de koningin haar werk niet meer goed doet, wordt zij opgegeten wat het einde van de termietenkolonie betekent.

Op een gegeven moment zien we wat onrust bij de impala’s en na enig speurwerk zien we een Bobbejaan lopen zoals de Afrikanen deze aap noemen. Wij zien hem als een Baviaan. Alhoewel deze aap niet heel groot is, loopt hij wel met een air over de weg en schieten de impala’s voor hem weg. Met een mega kapsones houding loopt de Bobbejaan over de weg naar de overkant en verdwijnt in het gras, ons verpletterend in onze auto en de impala’s weer gerust grazend achter laten.

Verderop onze route zien we van alles: impala’s (daar leven zo’n 200.000 van in het Krugerpark dus die kom je nogal eens tegen), gnoes, giraffes, struisvogel, blouaap zoals de Afrikanen deze noemen, zebra’s, waterbok. Op onze weg naar de plasstop zien we 2 olifanten, redelijk in de verte. Het zijn weer 2 mannetjes; die leven solitair. Na de korte stop rijden we dezelfde route en komen weer langs de olifanten, maar die staan nu veel dichter bij de weg. Prachtig om te zien hoe zij het eten naar binnen werken. Zij eten de hele dag door. Eén mannetje is heel dicht bij de weg en het is de vraag welke auto hij zal rammen als hij de weg over zal steken. Er staan ondertussen heel wat auto’s naar deze reuzen te kijken. Ons mannetje komt steeds dichter bij de weg en het lijkt erop dat hij onze auto heeft uitgekozen. Niet dat hij agressief is of lijkt, maar als zo’n kolos naar je auto komt, dan is dat echt heel indrukwekkend. De raampjes moeten dicht en de auto staat startklaar om weg te rijden als het te gevaarlijk wordt. Wat een kolossaal gevaarte komt er dan op je af! Heel statig en heel langzaam komt hij steeds dichter bij de auto en het lijkt of het wachten is dat hij de auto weg ramt om er langs te gaan, maar net op tijd besluit onze kolos om toch langs de auto te lopen. We kunnen hem bijna aanraken, zo dicht komt hij langs onze ramen en heel statig en trots schrijdt de kolos verder de weg op en verdwijnt in het gras aan de andere kant van de weg. Maar wat een reus! Geweldig!!!!

Op weg naar onze lunch zien we opeens een groot aantal olifanten bij elkaar. Gelukkig is er een zandweg in de buurt zodat we heel dichtbij kunnen komen. Ze staan in 2 groepen en iedere groep bestaat uit ongeveer 10 beesten. Eén groep staat om een jong heen en eigenlijk denken we dat dit jong dood is en de ouderen staan te rouwen. Maar gelukkig zien we op een gegeven moment de oren van het jong op de grond bewegen en weten we dat die nog leeft. De andere groep staat aan de andere kant van de zandweg en heeft ook een aantal jonkies. Zo schattig om te zien, zeker als je ze van zo dichtbij kan zien. Je ziet gewoon dat het intelligente beesten zijn met hun wijze blik die je aan kan kijken zodat jij je volledig klein voelt. Wat denken wij nu de wijsheid in pacht te hebben: we kunnen niet in buurt komen van hun wijsheid.

De lunch hebben we op een soort restcamp in het Krugerpark. Dat is een groot opgezet park, te vergelijken met ons Center Parcs met huisjes, winkeltjes en restaurants. Hier halen we onze lunch en eten deze op aan de rand van de rivier met een prachtig uitzicht. Uitkijken voor de apen die hier rondlopen, want zij pakken wat ze pakken kunnen en je bent zo van alles kwijt.

Na de lunch is het nog ongeveer anderhalf uur rijden (we rijden in het Krugerpark niet harder dan 50 km per uur) en we hebben de cheeta’s en de luipaard nog te goed. Maar helaas laten die zich niet zien. Behalve een witte reiger, gieren, komen we opeens ook nog 2 zwarte neushoorns tegen. Die liggen tegen elkaar aan om zoveel mogelijk schaduw te krijgen; ook voor die logge beesten is het met 37 graden warm. Toch is het fantastisch om die beesten te zien (waarschijnlijk een vrouwtje met haar jong) alhoewel zij niet meer bewegen dan hun oren om de vliegen weg te jagen.

Rond 4 uur arriveren we aan de gate van het Krugerpark en checken we uit, een fantastische ervaring rijker. Iets later kunnen we in onze lodge inchecken: het Nkambeni Safari Camp, iets buiten het Krugerpark. Een behoorlijk groot opgezet tentenkamp, maar de nijlpaarden en de olifanten nemen hier een bad in de rivier die hier langs stroomt. Na deze toch vermoeiende tocht worden we naar onze tent accommodatie gebracht. Een mooie tent met een buitendouche maar gelukkig een klamboe rondom het bed. Een heel koude plons in het zwembad van de accommodatie zorgt voor de nodige verfrissing (uiteraard wordt moeders in het water gegooid door de lieverdjes; er wordt niet gegild 😊))) )

We kunnen hier heerlijk dineren bij het buffet, en de jongens vermaken zich daarvoor en daarna met een kaartspel.

We gaan morgen richting Swaziland. Benieuwd wat dit ons gaat brengen.

Foto’s

6 Reacties

  1. Els:
    8 augustus 2018
    Wat een mooi verslag van het krugerpark avontuur, ik geniet tijdens het lezen, wat kan je dit levendig verwoorden
  2. Joop en Truus:
    8 augustus 2018
    Je moet als je thuis komt Gretha reisverslagen gaan schrijven. Je brengt het zo realistisch
    geweldig hoor. Als ik je verslag lees, heb ik het gevoel of ik er tussen loop. Jammer dat de werkelijkheid anders is. We kijken uit naar het volgende verslag.
    Groetjes en geniet voor 100%. Joop en Truus.
  3. Mirdette:
    8 augustus 2018
    Je moet toch echt schrijfster worden👍🏼
  4. Kelly:
    8 augustus 2018
    Geweldig ! Zo dicht bij alle dieren , en wil toch weten echt niet gegil ff voor dat je het water in werd gegooid hihihihi . Super om te lezen! Wacht met smart de volgende dag af xx
  5. Ma de Ronde:
    8 augustus 2018
    ik kan mij niet voorstellen dat je niet aan het gillen geweest bent. Dan moet je het wel erg warm gehad hebben. ik heb je al meer de raad gegeven dat je moet gaan schrijven. een paar jaar geleden al met familieweekenden.
  6. Leny van der Lugt:
    9 augustus 2018
    Fantastich hoe jij dit Weergeeft, zo goed,of ik er zelf bij bent, jij bent een schrijfster In hart en nieren.