je viert je 25-jarig huwelijk in stijl of niet he!

We zijn vandaag 25 jaar getrouwd! En het is erg bijzonder om wakker te worden in Zuid-Afrika op deze heugelijke dag. We zijn nu in de Golden Gate, op weg naar Lesotho. Die tussenstop is nodig omdat het anders te ver rijden is naar Lesotho. De Golden Gate is een groot berggebied en de lodge lijkt zo’n beetje het meest afgelegen plekje op de hele aarde. We zitten omsloten tussen de bergen. Ontzettend mooi, maar ook erg wel wennen al zeg ik het zelf eerlijk. We hebben kleine huisjes, waar het ijskoud is dus dat wordt nog wat vannacht. Er is 500 meter van deze huisjes een hotel waar ze sowieso sterkere wifi hebben, en waar we kunnen eten. Van dat eten klopt; de wifi echter niet, hahaha en dat is tegenwoordig best belangrijk he. Gelukkig hebben we nog wel een internetbundel dus we kunnen aan onze dagelijkse internetmomenten komen.

Het is een behoorlijke klim naar het hotel, maar André en ik nemen de bus daarheen. Vanavond als het helemaal donker is, wil je niet langs de weg naar beneden lopen.

Na wat drankjes kunnen we aan tafel. Er zijn niet veel gasten in het hotel; wie zou hier nu voor z’n plezier willen zitten. Niet veel mensen hoor. Het eten is wel erg goed hoor.

Omdat het een lange dag is geweest, gaan we allemaal vroeg naar onze lodges terug. We hebben ’s middags al verwarming ontdekt, maar als we in ons mandje liggen, blijkt die warm te zijn: er is bed verwarming! Heerlijk!! Er liggen genoeg dekens om het warm te hebben, maar toch is het heerlijk om een warme matras te hebben.

De volgende dag is het met plezier opstaan: onze trouwdag is een feit! 25 jaar geleden was het een prachtige dag toen we trouwden. Toen niet geweten dat we dit hoogtepunt vandaag in Zuid-Afrika en Lesotho mogen vieren, tezamen met onze grote schatten. Heel bijzonder!

Om half 9 checken we uit en rijden we richting Lesotho. Na ongeveer een kwartier rijden, stoppen we bij een klein en knus restaurantje waar we heerlijk ontbijten. Daarna trekken we verder, voor ons avontuur in Lesotho. We rijden nog een heel stuk in Zuid-Afrika voordat we de grens van Lesotho bereiken. Dat is een avontuur op zich. Het is een hele drukte en het is even zoeken om de juiste procedure te vinden. We moeten achteraan een rij aansluiten, wachten tot we onze paspoorten kunnen laten zien. Het gaat vrij snel en gelukkig gaat alles goed en ontvangt iedereen een stempel in z’n paspoort; we kunnen verder.

Het is een direct een hele andere wereld waar we in terecht komen. Het eerste stuk is erg druk en iedereen rijdt gewoon zonder zich aan de regels te bekommeren. Oppassen dus voor André, maar als een volleerd chauffeur loodst hij ons door de dorpjes. Er is heel veel armoede en mensen leven in krotjes. Best confronterend om te zien, als je je eigen huis in ogenschouw neemt.

Onderweg zien we een heleboel herders met een schapen of koeien langs de weg lopen. De wegen zijn wel geasfalteerd dus het rijdt best aardig door. Het laatste stuk is niet geasfalteerd en dat gaat op een wat langzamere manier. Maar om half 3 komen we dan toch aan bij onze lodge. Nou, dat is even omschakelen hoor. Geheel afgelegen, in de bergen op 2000 meter hoogte. Het is allemaal erg eenvoudig, maar de huisjes zijn prima. Het zal vannacht wel koud worden, want er is geen verwarming in de huisjes. Opeens komt de eigenaar van deze plek naar ons toe en feliciteert ons met onze trouwdag. Hoe hij het weet? Hij hoorde het via de bergen, en de wind….

Maar wat blijkt: in onze lodge staat een fles champagne met een heel lief briefje erbij. Van onze kinderen gekregen met de hartelijke felicitaties. Zo lief!!!!!

Maar het is hier erg druk met mensen; veel meer dan in de Golden Gate waren, en dus doet de hele omgeving erg gezellig aan. Er zijn 39 kamers, er is een koffiehuisje, maar stel je daar niet veel meer van voor dan een soort caravan waar ze koffie serveren met wat stoelen buiten. Maar er is een bar, waar een biljarttafel staat en een eetkamer waar alle gasten bij elkaar zitten om zo meteen aan te vallen. Verder is er een zwembad, alhoewel ik dat nu niet zou aanraden en er is een winkeltje waar vrouwen hun eigen gemaakte spullen verkopen. Alles doet erg kneuterig aan, eenvoudig maar daarom zo knus. De eigenaar heeft er wel wat van gemaakt.

Op dit moment wachten we tot we aan tafel kunnen gaan; over ongeveer een uurtje. We hadden de keuze om in een aparte ruimte te zitten met ons gezin, maar we hebben ervoor gekozen om in de gezellige ruimte te zitten met de andere gasten.

Morgen hebben we een ponytrek en gaan we de omgeving met een gids op paarden verkennen. Erg benieuwd hoe dat zal zijn, en of we daarna nog van het paard kunnen komen en kunnen lopen. We blijven hier 2 nachten en trekken dan weer richting Zuid-Afrika. Maar eerst deze dagen beleven!

Tot later!